Παναγιώτης Κανελλάκης
Γενικός Γιατρός
Μέλος της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/τριών Πάτρας
Στα επείγοντα περιστατικά του Κέντρου Υγείας Κάτω Αχαΐας μπαίνει ένας Πακιστανός μετανάστης (θα τον λέμε «Μοχάμεντ») με σοβαρό τραύμα στο κεφάλι. Μας αναφέρει ότι τον χτύπησαν στο κεφάλι με τσάπα. Έχουμε ήδη καλέσει το ασθενοφόρο για άλλο επείγον περιστατικό, οπότε μπαίνει στο ασθενοφόρο κι ο Μοχάμεντ για να υποβληθεί σε έλεγχο στο νοσοκομείο. Μαζί μπαίνω κι εγώ ως συνοδός ιατρός.
Η διακομιδή αποδεικνύεται ιδανική ευκαιρία για να μάθω την ιστορία του. Μου είπε ότι δούλευε σε χωράφι κοντά στο χωριό Λάππα και καθώς ήταν απλήρωτος, πήγε -για πολλοστή φορά- να ζητήσει τα δεδουλευμένα του. «Κουμάντο» έκανε ένας επιστάτης με καταγωγή από το Μπαγκλαντές. Καθώς ο τελευταίος αρνήθηκε να πληρώσει, ο Μοχάμεντ απευθύνθηκε στο «αφεντικό», που εκείνη τη μέρα βρισκόταν στο χωράφι. Αυτός τον παρέπεμψε στον επιστάτη, ο επιστάτης του είπε να φύγει και καθώς ο Μοχάμεντ επέμεινε, δέχθηκε από τον επιστάτη την «τσαπιά» στο κεφάλι – με την ξύλινη λαβή, η οποία μάλιστα έσπασε στα δύο!
Στη συνέχεια ο Μοχάμεντ περπάτησε περίπου 30 λεπτά, ώσπου να φθάσει στο χωριό. Αμέσως κλήθηκε η αστυνομία, πήγαν μαζί στο χωράφι, όπου όμως πλέον δεν υπήρχε κανείς και τελικά η αστυνομία τον άφησε στο Κέντρο Υγείας, προκειμένου να του δοθούν οι πρώτες βοήθειες.
Ο Μοχάμεντ αποδείχθηκε τυχερός, καθώς το τραύμα ήταν μόνο εξωτερικό. Δεν έφτανε όμως αυτό. Τα χρήματα που του οφείλονταν ήταν για αυτόν πολύ σημαντικά, ενώ είχε πληγωθεί και η αξιοπρέπεια του ως ανθρώπου και ως εργαζόμενου. Με τη συνδρομή της Κίνησης Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/τριών Πάτρας, το περιστατικό πήρε δημοσιότητα, κατατέθηκε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας και μηνυτήρια αναφορά στο Αστυνομικό Τμήμα Κάτω Αχαΐας.
Ανεξάρτητα από την τελική έκβαση της υπόθεσης και τις ποινικές ευθύνες που θα καταλογιστούν, το περιστατικό είναι πολύ σοβαρό και εγείρει το ζήτημα των συνθηκών εργασίας των μεταναστών εργατών στα χωράφια της Δυτικής Αχαΐας (και όχι μόνο). Είναι αυτό το μοναδικό περιστατικό εργοδοτικής ασυδοσίας ή απλά έτυχε να γίνει γνωστό; Υπάρχουν κι άλλοι μετανάστες απλήρωτοι; Τους παρέχεται το προβλεπόμενο από το νόμο εργόσημο; Υπάρχουν άλλα περιστατικά βιαιοπραγίας που δεν έχουν καταγγελθεί;
Είναι πρόσφατη η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την υπόθεση της Μανωλάδας, όταν το 2013 οι επιστάτες μεγάλης αγροτικής επιχείρησης είχαν ανοίξει πυρ ενάντια σε δεκάδες Μπαγκλαντέζους εργάτες που ζητούσαν τα δεδουλευμένα μηνών. Το ελληνικό κράτος είχε καταδικάσει τους υπαίτιους αυτού του «πταίσματος» σε ποινές φυλάκισης που μετατράπηκαν σε χρηματική ποινή…
Επίσης, μήπως στο πρόσωπο του Μοχάμεντ αντικατοπτρίζεται και κάθε Έλληνας που αναγκάζεται να δουλέψει (όταν βρίσκει δουλειά) με μισθούς πείνας, συχνά ανασφάλιστος, ώστε να πιάσει η Ελλάδα τους «δημοσιονομικούς στόχους» που συμφωνούν οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους «θεσμούς» για να μπει η χώρα σε «τροχιά ανάπτυξης»;
Τα ερωτήματα ρητορικά.
Το συμπέρασμα όμως σαφές και αταλάντευτο.
Η αλληλεγγύη και ο αγώνας των «από κάτω» μπορούν να έχουν αποτέλεσμα – αρκεί να πιστέψουμε στη δύναμή μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου